بخوانید و بدانید :

قرآن و قانون جاذبه زمین

نیوتن منجم و ریاضی دان معروف انگلیسی در قرن هفدهم میلادی قانون جاذبه عمومی موجودات را کشف کرد و داستان این کشف بسیار مشهور و جذاب است : وقتی او برای استراحت نشسته بود یک سیب از درخت جدا شد و برروی او افتاد ؛ اما او این مسئله را ساده تلقی نکرد و در فکر فرو رفت و نتیجه آن ، کشف یک قانون جدید به نام او شد و طبق این قانون کلیه اجسام بزرگ و کوچک در یکدیگر تاثیر متقابل دارند و یکدیگد را جذب می کنند و این کشش با دو چیز ( جرم و فاصله ) ارتباط دارند ، با این تفاوت که جسم با جرم رابطه مستقیم و با فاصله نسبت معکوس دارد . یعنی هر قدر که جرم یک جسم بیشتر باشد ؛ نیری کشش آن نیز زیاد تر است . مثلاً چون جرم خورشید 330 هزار برابر جرم زمین است ، لذا نیروی جاذبه خورشید نیز 330 هزار برابر جاذبه زمین است . و روی همین اصل است که زمین ، مانند سیارات دیگر تحت تاثیر جاذبه خورشید قرار می گیرند . از سوی دیگر هر اندازه فاصله دو جسم بیشتر باشد تاثیدر جاذبه کمتر می شود و به نسبت مجذور این فاصله ، نیروی جاذیبه کاهش می یابد . بیان مختصر فرمول جاذبه این است که دو جسم یکدیگر را به نسبت مستقیم جرم و به نسبت معکوس مجذور فاصله ( جذب می کنند ؟ ) هر چند نیوتن به کشف این نیرو مشهور شد ، ولی بسیار شگفت انگیز است که بدانیم این مسئله در قرآن به صراحت بیان گردیده و از این پدیده شگرف پرده برداری شده است . آیات متعدی از قرآن بر این حقیقت دلالت می کنند که آسمان و زمین به این وسیله نیروی نامرئی نگه داشته شده اند و از سقوط و جابجایی از مدار محفوظ مانده اند ؛ از جمله سوره رعد آیه 2 ، که می فرماید : ( خداوند همان کسی است که آسمان ها را با ستون های نا مرئی برافرشت ....) یا در آیه 10 سوره مبارکه لقمان می فرماید : (آسمان ها را بی ستون که به حس مشاهده می کنید خلق کرده و کوه های بزرگ را در زمین نهاد...). بر اساس تفسیر صحیح از آیه (بغیر عمدٍ ترونها) که به معنای (ستون های نامریی ) است. این چیز نامریی که مایه ی برافراشتگی آسمان ها معرفی شده و این ستون های عظیم غیر قابل رویت ، می توان اند به وضوح اشاره به نیروی جاذبه باشد که مابین تمام کرات آسمانی برقرار است ومایه نگهداری آنهاست. 2

در آیه 41 سوره فاطر نیز سخن از نگهداری آسمان وزمین به وسیله خداوند است که براساس نظام علت ومعلولی حاکم بر جهان میتواند از طریق جاذبه عمومی حاصل شود .در این آیه می خوانیم : همانا خداوند آسمان وزمین را نگاه می دارد تا نیفتند واگر بیفتند بعد از او هیچکس آنها را نگه نمی دارد.

1-دانش عصر فضا ،آیت الله حسین نوری ص27

2- قرآن وآخرین پیامبر،آیت الله ناصر مکارم شیرازی ص169-168

نوشته شده در سه شنبه 89 مرداد 12ساعت ساعت 2:35 عصر توسط فرهاد ایمانی| نظر بدهید